Alex Moiseyev

Alexander Moiseyev naceu en Moscú no ano 1959. Comezou xogando ás damas rusas (64 casiñas) pero tamén estudou o xogo internacional (100 cadros) converténdose nun experto en ambas as dúas modalidades antes dos 15 anos. Cursou estudos de informática e coa súa dona emigrou aos Estados Unidos no 1991. Xa como cidadán americano chegou a gañar o Campionato Nacional en damas internacionais, pero animado pola fama do lendario Marion Tinsley mudouse á versión angloamericana coñecida como «Checkers». Segundo ten contado conseguiu comprender os segredos desta modalidade analizando minuciosamente os xogos do seu ídolo e deste xeito no ano 1998 acadou o segundo posto no "Nacional Americano" en apertura sorteada e ao ano seguinte proclamouse vencedor en apertura libre.

Alex Moiseyev (no ano 2009)

A pesar de que axiña se decatou que nos Estados Unidos non se ten a mesma estima polas damas que na súa Rusia natal (onde as consideran coma unha actividade de similar categoría que o fútbol, o baloncesto ou o atletismo), nunca perdeu o amor por este xogo ao que lle dedica moitas horas de estudo. Referíndose a isto, a súa muller revelou en certa ocasión que cando non está traballando ou durmindo, el só pensa no xogo de damas, ao que alguén lle replicou que non sería para tanto e anecdoticamente a señora contestoulle: "Si, Alex tamén di o mesmo".

Con ese interese e dedicación non tardou en converterse nun dos mellores xogadores da especialidade e no 2001 derrotou en match ao escocés Billy Docherty e gañou o dereito a loitar polo título mundial en posesión do mestre de Barbados Ron King. O encontro non se puido disputar por non atopar patrocinadores, pero despois de volver clasificarse de novo, por fin consegue xogar contra King no ano 2003 e gaña brillantemente o título mundial (apertura sorteada a 3 lances). No período comprendido entre 2002 e 2009 disputa 60 torneos alcanzando o primeiro lugar en 55 ocasións. Despois de dúas defensas no 2005 e 2009 mantén o galardón mundial na actualidade. En agosto do ano en curso, no que se espera sexa un apaixonante enfrontamento, terá que defender por terceira vez a súa prezada coroa contra o gran mestre italiano Michele Borghetti.

Moiseyev é un gran compositor de problemas en varias modalidades de damas e tamén escribiu un libro titulado "Sixth" ["Sexto", o lugar que ocupa na sucesión de xogadores que foron conseguindo o título mundial en apertura sorteada a 3 lances]. Neste libro analiza finamente moitas das súas partidas.

Agora imos nós tamén comentar dous dos seus xogos intentando amosar unha pequena mostra do seu estilo.

***

Alexander Moiseyev vs. Earl Morrison
12 º Campionato dos Estados Unidos [GAYP]
Cataratas do Niágara [Nova York], 1999
«Partida Clásica»

1.12-15 ...

Hai xa algún tempo que os campionatos de Norteamérica xóganse de forma alternada. Un ano toca «apertura Libre» [“GAYP” na súa nomenclatura] e ao seguinte «apertura sorteada» [coñecida como “3 move” por ser o azar quen dita os tres primeiros lances]. Neste caso non había restrición e Alex iniciou o xogo coa «Paralela». Unha apertura inferior a 1.10-14 xa que debilita o máis vulnerable flanco esquerdo, pero mellor que o resto porque move un peón cara ao centro.

1. ... 23-20;

As negras aínda que se dirixen ao lado que acaba de debilitar o rival non ameazan nada. Mellor sería 1. ... 23-19 movendo desde o flanco máis sólido cara o centro.

2.10-14 ...

A máis forte e mellor xogada. Ocupando unha casiña central e abrindo paso aos peóns do río.

2. ... 28-23;

Con esta e as xogadas que seguen ata a cuarta do branco, ambos os dous contrincantes perseguen o mesmo obxectivo estratéxico: Achegar as pezas máis afastadas ao medio do taboleiro.

Se as negras se retrasan nesta tarefa e efectúan un segundo movemento lateral como 2. ... 20-16; a ocupación da «casiña dique» con 3.14-18, permite alcanzar unha forte posición ao primeiro xogador.

3.05-10 ...

Moi xogada e boa [pero non tan forte como contra 2. ... 20-16] é a alternativa da «Partida do Dique» con 3.14-18, 21x14; 4.11x18, 20x11; 5.07x14, 22x13; 6.09x18, que adoita ser contestada con 6. ... 24-20; ou coa continuación de Shearer 6. ... 31-28 que ten por idea facer o cambio 23-19 para deixar illado o peón branco de «18».

3. ... 32-28;

Se 3. ... 20-16; é habitual seguir con 4.08-12 con idea de pasar á «Confusa» tras 4. ... 22-18; 5.02-05, 27-22; 6.10-13 etc. Ou tamén se pode optar por 4.10-13 entrando na «Partida Crítica Pioneira».

4.01-05, 22-18;

O típico movemento de pinzas que, efectuado tanto agora como nas dúas anteriores movidas, traspón o xogo ás aperturas derivadas de 1.10-14, 22-18.

POSICIÓN DESPOIS DE 4. ... 22-18;

5.07-12 ...

As brancas decídense pola «Partida Clásica». Pero o lector debe notar que con "01-05" xa xogado a elección só é boa porque as negras tamén teñen movido o peón de "32". Nesta partida tras 1.10-14, 22-18; 2.12-15, 23-20; 3.07-12, 20-16; 4.03-07, 28-23; 5.05-10, se agora as negras non fan 5. ... 32-28 e escollen a liña 5. ... 23-20; o máis axeitado é seguir con 6.15-19, xa que 6.01-05 deixa ao primeiro xogador nunha situación precaria tras 26-22!

5. ... 20-16;

E as negras, como adoita ser habitual nesta situación, entran na liña aceptada.

6.03-07 ...

Tapando o burato e evitando o cambio que debilitaría á estrutura branca. Chegamos así a unha posición moi coñecida que xa foi estudada por nós. Trátase da «Liña A» da «Partida Clásica» publicada en setembro do ano pasado neste blog.

6.... 27-22;

A idea primitiva de Pedro Ruíz Montero [1591] que continuaba con 6. ... 23-20 para tras 7.15-19 facer a ruptura na casa «15» deixa as negras en posición moi inferior polo que é mellor seguir coa máis moderna 7. ... 27-23.

A continuación deste xogo era a favorita do mítico campión americano Walter Hellman, con todo a liña máis xogada é 6. ... 21-17; un cambio que se efectúa na procura de maior mobilidade para as pezas negras.

7.15-19 ...

O gran mestre inglés Derek Oldbury xogou en certa ocasión 7.15-20 contra Hellman.

7. ... 22x15; 8.11x27, 18x11;

Xogable é 8. ... 31x22; 9.14-19, 22x15; 10.12x19, 26-22; 11.19x26, 29x22; 12.10-14, 18x11; 13.06x15, 21-17; 14.05-10, 28-23; 15.07-12, 16x07; 16.04x11, 30-26; 17.08-12, 26-21; 18.10-14, 21-18; 19.14x21, 25x18; 20.02-06, 23-19; 21.06-10, 17-13; 22.10x17, 19-14; para empate;

Por contra, se 8. ... 30x23; as brancas montan unha formidable posición tras 9.12-15, 18x11; 10.07x14, 21-17; 11.09-13, etc.

9.06x15, 31x22; 10.15-19 ...

Mellor que 10.15-20, 24x15; 11.12x19, 22x15; 12.07-12 con empate fácil dado por Richard Fortman en "Basic Checkers".

10. ... 22x15; 11.12x19, 30-27;

POSICIÓN DESPOIS DE 11. ... 30-27;

12.10-14 ...

Parecía obrigado xogar 12.08-12 para defender o peón e incluso as brancas adquiren unha importante vantaxe tras 12. ... 27-22; 13.12-15. Mais nese caso debe continuarse con 12. ... 24-20; e despois de 13.12-15!, 20x11; 14.07x14, 16-12; o empate está perto.

12. ... 27-22; 13.09-13, 22x15; 14.13-17 ...

Tras o sacrificio de peón, agora dous frean a catro polo que as brancas conservan unha lixeira vantaxe.

14 ... 24-20;

Era preferible 14. ... 15-11; ao que podía seguir 15.14-19, *11-06; 16.02x11, *21-18; 17.17-21, 26x17; 18.19-22, 17-13; 19.22-27, 13-09; 20.11-15, 09x02; 21.27-30, 02x20; 22.07-12, 16x07; 23.30x03, 18-14; 24.04-07, *25-21; 25.03-17, 21-18; 26.17-21 con empate.

15.05-10, 28-24;

En caso de 15. ... 28-23; 16.07-11, 15x06; 17.02x11, 23-19; 18.14x23 as brancas pode que gañen, por exemplo se 18. ... 21-18; 19.10-14, 18-13; 20.23-27, 13-10; 21.27-31, 10-05; 22.31-09, G.B.

16.10-13 ...

POSICIÓN DESPOIS DE 16.10-13 ...

16. ... 15-11 [??];

Era imprescindible seguir con 16. ... 15-12; e tras 17.08x15, 20x11; 18.14-19, 24-20; 19.07x14, 20-15; 20.19-23, 15-11; 21.23-28, 16-12; 22.28-32, 12-07; 23.14-19, 07-03; 24.02-06, 03x23; 25.32x07, 21-18; 26.07x30, 29-26; 27.30x21, 25x09; [EMP].

17.14-19, 20-15; 18.07x14, 15-11; 19.19-23 G.B.

Esta importante vitoria sobre o gran mestre canadense catapultou a Moiseyev cara a consecución do seu primeiro título nacional.

* * * * *

Alexander Moiseyev vs. William Docherty
Match de clasificación para o Campionato do Mundo
Morecambe (Inglaterra), 2001
«Partida Contra-Española Recusada»

1.10-14, 23-20; 2.05-10 ...

Este encontro foi disputado baixo a restrición americana e esta foi a apertura que deparou o sorteo. De xogarse con apertura libre ou con sorteada a dous lances [neste caso sería a «Diagonal Incidente»], as brancas podían escoller 2.12-15 ou o habitual 2.14-18 para entrar na «Partida do Dique» unha boa forma de loitar contra o movemento lateral das negras.

2. ... 22-18;

As negras derivan a un esquema de corte clásico. Este era o sétimo xogo do match e o gran mestre escocés gañaba nese momento por tres vitorias a cero, con outros tantos empates e non lle conviña meterse en vereas menos exploradas.

A réplica con 2. ... 28-23; permite 3.12-16 entroncando na famosa «Partida Heroica» xa coñecida dos nosos lectores.

Máis ousada pode resultar 2. ... 20-15; [unha alternativa durante anos repudiada ata que foi xogada con éxito por Willian Beatty no Torneo de Londres de 1891] e que tras os cambios 3.12x19, 22x15; 4.11x20, 24x15; ten como mellor contestación 5.09-13.

3.01-05 ...

Estratexicamente correcto. Desenvolve os peóns da gran diagonal sen definirse aínda no outro flanco. Ten o inconveniente de que se as negras xogan 3. ... 27-22; hai que estar preparado para xogar a «Partida Española» [moi estudada e por tanto pouco apta para intentar sorprender], xa que tanto a «Napolitana» [4.14-19, 22x15; 5.12x19, 20-15; 6.11x20, 24x15], como a «Partida Central» [4.12-15, 28-23; 5.14-19] permiten ás negras xogar con absoluta comodidade. Nótese tamén que neste último caso as brancas perden a iniciativa se entran na «Partida Clásica» pois tras 5.07-12, 20-16; 6.03-07, pódese responder con 6. ... 23-20; unha variante menor na que o ter xogado o peón de «1» supón unha perda de tempo.

No lugar do lance escollido por Moiseyev, moitos prefiren 3.10-13 entrando na sólida «Partida Escocesa». Posible é tamén 3.02-05 que forma a «Partida Alma», pero debido a súa flexibilidade, quizais sexa máis habitual 3.12-15.

3. ... 28-23;

Se 3. ... 20-16; 4.12-15, 27-22; 5.14-19, 21-17; 6.10-14, 25-21;7.05-10, 30-27; estamos na «Partida Española».

4.12-16 ...

Ao ir perdendo, Alex decídese por este lance menos habitual que o típico 4.12-15.

Esta posición tamén se pode alcanzar na «Partida Heroica» despois de 1.10-14, 24-20; 2.12-16, 28-24; 3.05-10, 22-18?; 4.01-05, pero como vimos nun estudo publicado neste blog, as brancas poden xogar mellor 4.08-12 que lle proporciona unha vantaxe esmagadora.

4. ... 26-22;

Entrando por transposición nunha variante da «Contra-Española Recusada».
Outra posible liña da mesma partida sería 4. ... 27-22; que adoita ser seguida con 5.08-12!, 31-28! Pero se 5. ... 22-19; as brancas collen vantaxe tras 6.12-15, 19x12; 7.14-19!

Por contra, esta considerada como máis débil 4. ... 20-15; xa que tras 5.11x20, 18x11!; 6.06x15, 23-19; 7.15x22, 24x15; 8.02-06, 26x19; 9.07-11, 21-18; 10.11x20, 32-28; 11.10-13 ... [Nótese que se 11.20-23 perde por xudía] 11. ... 28-24 as brancas teñen vantaxe.

5.14-19 ...

POSICIÓN DESPOIS DE 5.14-19 ...

Aquí o normal é seguir con 5.07-12, 22-19; 6.12-15, 19x12; 7.08x15, 27-22; 8.03-07 ... [Se 8.04-07 moi utilizado no xogo angloamericano, perde na nosa modalidade co golpe 8. ... 22-19; 9.15x22, 20-15; 10.11x27,18x04; G.N.] 8. ... 21-17; 9.14x21, 25x18; 10.11-14 etc.

Pero o actual campión mundial sinte especial predilección polas liñas «exóticas» e non é de extrañar que, ao igual que no xogo anterior, intente sorprender ao rival cun gambito.

5. ... 22x15;

Se 5. ... 23x14; 6.10x26, 29x22; 7.16x23, 27x20; 8.05-10, as brancas controlan o centro e teñen opcións de atacar o debilitado flanco do dobre curruncho negro.

6.10-14, 21-17;

Se as negras contestan con 6. ... 27-22; [unha xogada que non ven explicada directamente na Enciclopedia Damista, pero que chega a ela con 4. ... 27-22; e agora 6. ... 26-22;] 7.07-12, 22-19: 8.05-10, 30-26; [Mala é 8. ... 31-28; xa que, como se indica no "Tratado da Enciclopedia Damista", as brancas poden aplicar o golpe de Antonio Costa 9.10-13*, 19x10; 10.12x19*, 23x07; 11.03x12*, 10x03; 12.16x22*, 03x27; 13.13x21 e deben G.B.] 9.10-13, 19x10; 10.12x28, 32x23; 11.13x22, 26x19; 12.06x13, 19-14; 13.11x18, 21x14; 14.13-18, 20-15; 15.03-06 [Ata aquí como na análise do Dr. Sena Carneiro] 15. ... 31-27!; 16.04-07, 29-26; 17.09-13, 14-10; 18.07-12 EMP.

Igualmente se 6. ... 23-19; 7.14x23, 30-26; [traspón á liña 4. ... 27-22; 5.14-19, 22x15; 6.10-14, 23-19; 7.14x23, 30-27] 8.23x30, 21-17; 9.30x14, 31-28; 10.16x23, 28x01; 11.11x20, 24x15; 12.07-11, 32-28; 13.11x20, 28-24; [liña de Américo da Ressurreçao] 14.06-10,01x16; 15.08-12, 16x07 [EMP] tal como aconteceu no ano 1993 no Torneo Pre-Nacional portugués de Lisboa entre os mestres Medalha da Silva e Veríssimo Dias.

Pero se 6. ... 31-28; segue 7.05-10, 27-22; 8.07-12, 22-19; e o mencionado golpe de Costa que comeza con 9.10-13.

7.14x21, 25x18; 8.05-10, 23-19;

Se 8. ... 27-22; a posición tamén se podía alcanzar con 4 ... 27-22; e agora 8. ... 26-22; pero na Enciclopedia Damista nada se menciona. Podería seguir 9.07-12*, 23-19!; 10.16x23, 29-26; 11.11x20, 24x15; 12.03-07, 31-28; [ Se 12. ... 31-27; 13.06-11! Ou se 12. ... 18-14; 13.02-05, 31-27; 14.07-11, 27x20; 15.11x27, 30x23; 16.09-13, 26-21 EMP.] 13.07-11, 28-24; 14.11x20, 24x15; 15.04-07, 18-14; 16.23-27!, 14x05; 17.07-11!, 30x23; 18.11x27, 05-01; 19.12-16 ... [non 19.27-30, 32-28; 20.30x21, 17-13; 21.09x27, 19-15; 22.12x19, 01x03 un precioso G.N.] 19. ... 26-21; 20.27-30, 22-18; 21.06-10, 01x14; 22.30-26, 32-28; 23.26x15, 28-24; 24.16-20, 14-32; 25.08-12, 32-14; 26.16-12 e 15-22 EMP.

9.16x23, 27x20; 10.11-14 ...

Tamén resulta sumamente interesante 10.10-13. Xa que despois de 10. ... 17x10; 11.06x22, 15x06; 12.03x10 as brancas teñen un ataque moi potente.

10. ... 18x11; 11.07x23, 31-27;

Xogada coa que as negras pretenden gañar outra vez un peón. Nótese que se no seu lugar xogan 11. ... 31-28; 12.23-27, 30x23; 13.09-13, 15-11; 14.06x15, 20x11; 15.13-18, 23-19; 16.18-22, 24-20; 17.22-27, 19-15; 18.27-30, 28-23; 19.10-14, 17-13; 20.14-19, 23x14; 21.30x16 G.B.

12.09-13! ...

Facendo entrar en xogo o peón afastado.

12. ... 15-12;

Se 12. ... 27-22; segue 13.10-14. Ou se 12. ... 15-11; 13.06x15, 20x11; 14.03-07, 27x20; 15.07x14 con gran vantaxe branca en ambos os dous casos.

Igualmente se 12. ... 20-16; 13.13-18!, 27x20; 14.03-07, 30-27; 15.06-11, 15x06; 16.02x11, chégase a un final moi difícil para as negras no que teñen que enfiar moi fino para intentar conseguir o empate.

13.08x15, 20x11; 14.06x15, 27x11; 15.03-07 ...

POSICIÓN DESPOIS DE 15.03-07 ...

15. ... 29-26;

Perde. O empate chegaba con 15. ... 11-06; 16.02x11, 30-27; 17.13-18, 24-20; 18.11-14, 20-15; 19.14-19, 29-25; 20.19-22, 25-21; 21.18x25, 27x18; 22.07-12, 15x08; 23.25-29, 17-13!; 24.10x17, 18-14; 25.29-25, 14-10; 26.15-02, 32-28; 27.17-21, 28-23; 28.21-26, 23-20; EMP.

16.07x14, 26-22; 17.14-18, 22-19;

Xa non había salvación. As brancas sempre coroan un peón.

18.18-21, 32-28; 19.21-25, 19-14; 20.10x19, 17x10; 21.19-22, e Docherty axiña detivo o reloxo. [1-0]

O match disputouse en Morecambe, unha poboación do noroeste de Inglaterra, en cuxa baía podemos atopar perigosas zonas de areas movedizas e onde as mareas son enormemente traizoeiras pois segundo se di hai veces que crecen cunha velocidade similar á que pode correr un cabalo.

Con esta victoria, igual que as debastadoras mareas de Morecambe, Alex comezou a remontada e acabou impoñéndose no match con 5 xogos gañados, 4 perdidos e 11 empates. Conseguiu así o dereito a enfrontarse co campión mundial Ron “Suki” King aínda que por falta de patrocinadores non se puido celebrar o evento. A «ACF» desposuíu do título a King e organizou un enfrontamento entre Lowder e Moiseyev que gañou o noso biografiado, pero o resto de federacións non aceptaron a decisión. No ano 2003 créase unha Federación Mundial da modalidade [WCDF] e disputouse o esperado match no que Moiseyev derrotou a King con aplastante superioridade sendo proclamado campión do mundo en apertura sorteada a 3 lances.