James Smith - C. F. Barker, "Gran Match Internacional" de 1888.

XOGAN BRANCAS E GAÑAN

James Smith vs. Charles F. Barker
«Gran Match Internacional» disputado en Spennymoor, 1888

1.10-14, 22-18;

Este xogo pertence a un famoso match disputado entre os campións de Inglaterra e dos Estados Unidos. Ambos os dous participantes escolleron a apertura «Diagonal Vertente» que ofrece igualdade de posibilidades.

2.12-15, 23-20;

As brancas buscan dominar o centro xogando desde os dous flancos e as negras pretenden o bloqueo efectuando dous movementos de "pinzas".

3.08-12 …

A «Fife» de Wyllie, unha boa alternativa ás tamén usuais 3.05-10 (continuación camaleónica que non define aínda o tipo de partida que se vai escoller), 3.07-12 (a famosa «Partida Clásica», xa estudada neste blog) ou 3.06-10 ("Partida Confusa"). Máis neste último caso as brancas deben coñecer ben a orde de xogadas para non caer en golpes como o que xorde tras 3. ... 27-22; 4.02-06 [?], 28-23!; 5.10-13, 23-19; 6.14x23, 18-14; 7.11x27, 20x02; [G.N.]

3. ... 27-22;

O habitual é 3. ... 20-16; ao que se adoita seguir con 4.06-10, 28-23; 5.10-13, 27-22; 6.02-06, 32-28; formando a famosa «Encrucillada da Partida Confusa».

Despois de 3. ... 20-16; tamén se podería elixir 4.15-19, 17-13; 5.09x18, 27-22; 6.18x27, 31x08; continuación coñecida como o «Gambito de Wyllie».

4.12-16 ...

Hoxe prefírese 4.06-10, 20-16; 5.10-13, entrando nos vieros da "Confusa".

4. ... 31-27;

A defensa favorita de Charles Francis Barker, un fortísimo xogador de Boston que chegou a empatar dous matches polo Campionato do Mundo nada menos que contra James Wyllie (no 1882) e contra Richard Jordan (no ano 1900). Foi o gañador do "1º Torneo Americano" en 1907, aínda que con anterioridade xa se tiña proclamado campión do seu país -na modalidade de matches- ao derrotar a Gus Heffner en Providence no ano 1886. Antes de disputar este enfrontamento amigable con Smith, revalidou o título en 1887 tras derrotar a James P. Reed en Pittsburgh.

Nesta posición as negras tamén dispoñen da opción 4. ... 21-17; 5.14x21, 25x18; 6.16x23, 28x08; 7.07x16, 32-28; 8.05-10, 28-23; 9.10-14, 29-25; 10.14x21, 25x18; 11.01-05, 23-19; 12.05-10, 19-14; 13.10x19, 22x15; 1411x20, 24x15; 15.16-20, 30-27; 16.06-10, 26-22; cunha moi confortable posición, tal como ocorreu nun xogo entre Willie Ryan e Walter Hellman do Torneo de Tacoma de 1939.

Por contra non é recomendable 4. ... 28-23; xa que despois de 5.14-19, 23x14; 6.16x23 as brancas teñen un gran xogo.

Charles Francis Barker

[Foto de Draughts Marvel]

5.16x23, 28x12; 6.07x16, 32-28;

Agora ambos os dous bandos seguen co habitual desenvolvemento dos peóns do río.

7.05-10, 28-23; 8.01-05, 23-20;

Unha boa proposta é 8. ... 21-17; 9.14x21, 25x18; 10.10-14, 29-25; 11.14x21, 25x18; 12.05-10, 23-19; 13.04-08, 19-14 con xogo igualado.

9.16x23, 27x23; 10.03-07 ...

James Smith

[Foto de CheckerWorld.com]

Unha xogada que se efectuou por primeira vez neste xogo. Con esta novidade, James Smith, un fontaneiro londiniense que saltou á fama despois de gañar o 1º Campionato de Inglaterra celebrado en Manchester no ano 1885, vai sorprender ao gran teórico americano.

10. ... 20-16; [VER DIAGRAMA]

Aparentemente boa, pero esta era a xogada que esperaba o inglés. Correcto sería 10. ... 30-27; 11.10-13, 20-15; 12.11x20, 24x15; 13.07-11, 22-19!; 14.13x31, 19x03; 15.11x20, 26-22; EMP.

11. 07-12 ...

Aplicando a sempre vistosa «Manobra de Timoneda», unha célebre combinación cuxo tema xa é coñecido dos lectores de «Tres e Dama».

11. ... 16x07; 12.14-19, 22x15; 13.11x20, 24x15; 14.04x20 ...

Barker intentou resistir, pero as brancas gañaron o final conseguindo así a súa única vitoria do match. [1-0]

Tras este xogo o americano vencía por 2-1, unha vantaxe que ampliou en xogos sucesivos e acabou impoñéndose por 5-1 con 23 empates. Como premio recibiu 200 £ e unha gran copa de prata.