Empates curiosos

En damas facer valer as pequenas vantaxes, cando non imposible, semella ser sumamente difícil e complicado polo que nas competicións entre xogadores experimentados os empates aparecen con abundante frecuencia. Con todo, existen xogos nos que a pesar de que os contendentes terminan repartindo o punto, chegan a ser tanto ou máis entretidos que moitos deses outros nos que algún dos xogadores pode materializar a súa superioridade para apuntarse a vitoria. O artigo desta semana vai dedicado a esa clase de empates.

Escollemos en primeiro lugar un xogo extraído do libro "Gould´s Historic and Memorable Matches" (1888), no que está implicado un dos máis celebres mestres de todos os tempos, o escocés James Wyllie (1818-1899).

Retrato de James Wyllie

[wylliedraughts.com/portrait]

Conducía as brancas o afamado teórico e tratadista John Robertson, que despois dunha arriscada apertura na que sacrificou un peón tiña acurralado a Wyllie. A crítica posición, despois do décimo sétimo movemento das brancas, pódese ver no seguinte diagrama:

Robertson vs. Wyllie

XOGAN AS NEGRAS E EMPATAN

Segundo recolle Gould no seu libro, parece ser que neste momento, Peter Rule, un dos amigos de Wyllie, entrou na sala de xogo e despois de facer un precipitado inventario da situación espetoulle: "Ou, meu!, ti que fas?, como é que te metiches nunha lea coma esta?". Ao que Mr. Wyllie replicou con arrogancia: "Se eu teño un peón de máis!". De súpeto moveu 17. ... *17-13, procedendo a entregar seis pezas que desapareceron do taboleiro tan rápido como Mr. Robertson podía ir coméndoas: 18.10x26, 18-14; 19.11x18, 20x11; 20.07x14, 16x07; 21.04x11, 27-22; 22.18x27. Finalmente, o astro escocés xogou 22. ... 31x06, conseguindo así un sorprendente empate que arrancou a admiración e os aplausos dos presentes.

.....

O seguinte modelo foi tomado dunha análise do portugués Francisco Henriques (1917-2002). O xogo está incluído na Enciclopedia Damista no estudo da variante toledana da Partida Bilateral.

As negras acaban de efectuar a súa vixésimo primeira xogada entrando en dama tal como se pode observar no diagrama que expoñemos a continuación.

XOGAN BRANCAS

Henriques, grande analista e eximio problemista, agora idealiza unha bonita prisión e continúa o seu estudo coa desconcertante xogada 22.17-10. Despois de 22. ... 14x05; 23.11-15, 18-14; 24.15-20, 24x15; 25.07-11, 15x06; 26.03x19, 25-21; 27.19-23, 21-18; 28.23-28, 18-14; 29.28-31, 14-11; 30.02-06, 11x02; 31.31-24, 02-06; 32.24x02 as brancas alcanzan a vitoria, xa que teñen ao rival inmobilizado. Mais o extraordinario damista de Almeirim pasou por alto unha curiosa defensa que permitiría ás negras salvar o xogo. Desde a súa publicación orixinal, moi posiblemente a corrección xa foi encontrada, con todo eu descoñezo ese dato. Sexa así ou non, agora a ocasión é idónea para que o amigo lector utilice o seu razoamento un anaquiño. Pódenos indicar cal é esa curiosa manobra que permitiría ás negras conseguir o empate?

.....

Terminamos cun terceiro exemplo. Trátase dun problema da miña autoría, inédito ata o día de hoxe.

Henrique Guerra

BRANCAS XOGAN E EMPATAN

Dado que non vale 1.04-08 por 03-13; e se 2.11-07, 13-31; 3.07-11, 26-22; 4.11-25, 31-27; 5.25-29 ... [con idea de 24-28 e 08-12] 5. ... 27-16; 6.29-25, 19-15; 7.25-04 ... [Se 7.25-14, 22-19] 7. ... 22-09 G.N. Cal pode ser a continuación, curiosa por ser pouco frecuente no xogo práctico, coa que as brancas conseguen empatar?