Veríssimo Dias naceu en Angola no 1955 pero xa hai ben tempo que reside en Portugal. Estudou como bolseiro en Rusia a carreira de Bioloxía, foi profesor no ensino secundario e agora traballa como consultor en materias ambientais. Gañou en sete ocasións o campionato de damas da nación veciña sendo asemade o actual posuidor do título.
Na edición desta semana imos ver unha partida súa contra Silva Pereira, outro xogador que tamén foi campión portugués. Disputouse en 1996, ano no que Veríssimo conseguiu o seu segundo campionato, e tivo certa sona grazas ás discusións que en torno ao seu desenlace tiveron lugar nos círculos damistas lusitanos.
Silva Pereira vs. Veríssimo Dias
16º Cto. de Portugal. Almada 1996
[Apertura sorteada: 1.10-14, 22-18]
1.10-14 ...
Esta sería a forma máis forte de abrir o xogo en partida libre. Ocupa unha casiña central e mantén intacto o flanco esquerdo (máis endeble por ter dúas entradas o seu cadro base pegado ao rincón).
1. ... 22-18;
O azar reservou para esta ocasión unha das mellores réplicas. As negras eliminan de raíz a opción branca de ocupar a casa dique e prepáranse para construír una formación de flanco coa que loitar contra o centro do rival.
2.12-15 ...
Descubertas as intencións do rival, as brancas reforzan o control sobre o centro.
2. ... 23-20;
Xunto coa textual, as movidas á casa "22" con calquera dos dous peóns son as réplicas máis vistas na práctica.
3.07-12 ...
Xogada que dá orixe á "Partida Clásica", unha contrastada forma de apuntalar o centro e intentar achicar espazo no campo adversario.
3. ... 20-16;
A resposta comunmente empregada. Evita 12-16 e ao mesmo tempo pretende debilitar o flanco esquerdo do branco.
4.03-07 ...
Impide o cambio debilitador. A práctica demostrou que esa especie de "cóbado" que forman os peóns "7", "12" e "15" non é doado de explotar.
4. ... 28-23;
A continuación máis flexible. Acelera o desenvolvemento do flanco de río e tende unha pequena celada. Se agora as brancas ocupan a casiña estratéxica "19" co peón de "15" van quedar co centro paralizado por unha manobra de pinzas. Vexamos: 5.15-19, 32-28!; 6.06-10, 27-22!; 7.12-15, 21-17; 8.14x21, 25x18; 9.10-14, 29-25; 10.14x21, 25x18; 11.11-14, 18x11; 12.07x14, 23-20 forza a ganancia de material decisivo.
5.05-10 ...
Colaborando no afianzamento do centro e deixando paso para que o peón retrasado de "1" poida entrar en xogo.
5. ... 23-20;
Invitando ás brancas a que constrúan un centro superpoboado para deseguido intentar a súa inmobilización ou minado. Con todo, as negras dispoñen doutras cinco ben coñecidas réplicas coas que encarar o medio xogo. Son estas: 5. ... 32-28; 5. ... 31-28; 5. ... 21-17; 5. ... 27-22 e 5. ... 26-22.
6.15-19 ...
Aceptando a invitación. Por contra, se 6.01-05 as brancas quedan nunha precaria situación despois de 6. ... 26-22!; 7.15-19, 22x15; 8.12x19, 20-15; 9.11x20, 24x15; 10.10-13, 18x11; 11.07x14, 16-12; 12.06-10 como na partida entre Vaz Vieira e Víctor Cunha do "XXI Torneo da Covilha", 2005. Neste momento as negras poden gañar xogando 12. ... 21-18, mais o mestre setubalense continuou con 12. ... 27-23, e despois do cambio as brancas tiveron a oportunidade de igualar con 14.14-18, que curiosamente non aproveitaron e permitiron así a Cunha gañar o torneo.
6. ... 27-22;
Comezando a traballar sobre o centro. A continuación 6. ... 20-15; que parece lóxica a primeira vista, non é recomendable pois perde un peón e só permite ás negras conseguir un desesperado empate. Podería seguir 7.11x20, 18x11; (obrigada, xa que se 7. ... 20x14; as brancas aplican a famosísima combinación de Lorenzo Valls: 8.19-23, 27x20; 9.12x19, 18x11; 10.06x24 gañando un peón e o xogo) 8.06x15, 27-22; 9.10-13, 31-27!; (García Canalejas xa indicou que non vale 9. ... 21-17; por 10.19-23, 17x10; 11.23-27 G.B.) 10.13-17, 21-18; 11.01-05, 32-28; 12.19-23, 28x19; 13.20-23, 27x11; 14.07x23, 16x07; 15.04x11, 24-20; 16.23-28, 22-19; 17.09-13, 18x09; 18.28-32, 19-15; 19.32-10, 15x06; 20.10x03, 20-15; 21.03-06, 30-27! EMP.
7.12-15 ...
A mellor, xa que se no seu lugar o peón avanza a 23, clávase unha espiña na formación branca con 22-19. No match Portugal-Marrocos de 2007, Víctor Oliveira xogou contra Elmostapha: 7.01-05, 22x15; 8.12x19, 20-15; (minando o centro) 9.11x20, 24x15; 10.10-13 con posterior empate, porén as negras están nunha situación moi favorable.
7. ... 31-27;
Ameaza con bloquear o centro. Efectivamente, como xa se apunta no tratado de Cecina Rica, se 8.01-05, 32-28; 9.08-12, 27-23 G.N.
8.19-23 ...
Silva Pereira escolle esta xogada que apareceu por primeira vez no tratado de Juan García Canalejas. A teoría considéraa como a máis forte.
Esta sería a forma máis forte de abrir o xogo en partida libre. Ocupa unha casiña central e mantén intacto o flanco esquerdo (máis endeble por ter dúas entradas o seu cadro base pegado ao rincón).
1. ... 22-18;
O azar reservou para esta ocasión unha das mellores réplicas. As negras eliminan de raíz a opción branca de ocupar a casa dique e prepáranse para construír una formación de flanco coa que loitar contra o centro do rival.
2.12-15 ...
Descubertas as intencións do rival, as brancas reforzan o control sobre o centro.
2. ... 23-20;
Xunto coa textual, as movidas á casa "22" con calquera dos dous peóns son as réplicas máis vistas na práctica.
3.07-12 ...
Xogada que dá orixe á "Partida Clásica", unha contrastada forma de apuntalar o centro e intentar achicar espazo no campo adversario.
3. ... 20-16;
A resposta comunmente empregada. Evita 12-16 e ao mesmo tempo pretende debilitar o flanco esquerdo do branco.
4.03-07 ...
Impide o cambio debilitador. A práctica demostrou que esa especie de "cóbado" que forman os peóns "7", "12" e "15" non é doado de explotar.
4. ... 28-23;
A continuación máis flexible. Acelera o desenvolvemento do flanco de río e tende unha pequena celada. Se agora as brancas ocupan a casiña estratéxica "19" co peón de "15" van quedar co centro paralizado por unha manobra de pinzas. Vexamos: 5.15-19, 32-28!; 6.06-10, 27-22!; 7.12-15, 21-17; 8.14x21, 25x18; 9.10-14, 29-25; 10.14x21, 25x18; 11.11-14, 18x11; 12.07x14, 23-20 forza a ganancia de material decisivo.
5.05-10 ...
Colaborando no afianzamento do centro e deixando paso para que o peón retrasado de "1" poida entrar en xogo.
5. ... 23-20;
Invitando ás brancas a que constrúan un centro superpoboado para deseguido intentar a súa inmobilización ou minado. Con todo, as negras dispoñen doutras cinco ben coñecidas réplicas coas que encarar o medio xogo. Son estas: 5. ... 32-28; 5. ... 31-28; 5. ... 21-17; 5. ... 27-22 e 5. ... 26-22.
6.15-19 ...
Aceptando a invitación. Por contra, se 6.01-05 as brancas quedan nunha precaria situación despois de 6. ... 26-22!; 7.15-19, 22x15; 8.12x19, 20-15; 9.11x20, 24x15; 10.10-13, 18x11; 11.07x14, 16-12; 12.06-10 como na partida entre Vaz Vieira e Víctor Cunha do "XXI Torneo da Covilha", 2005. Neste momento as negras poden gañar xogando 12. ... 21-18, mais o mestre setubalense continuou con 12. ... 27-23, e despois do cambio as brancas tiveron a oportunidade de igualar con 14.14-18, que curiosamente non aproveitaron e permitiron así a Cunha gañar o torneo.
6. ... 27-22;
Comezando a traballar sobre o centro. A continuación 6. ... 20-15; que parece lóxica a primeira vista, non é recomendable pois perde un peón e só permite ás negras conseguir un desesperado empate. Podería seguir 7.11x20, 18x11; (obrigada, xa que se 7. ... 20x14; as brancas aplican a famosísima combinación de Lorenzo Valls: 8.19-23, 27x20; 9.12x19, 18x11; 10.06x24 gañando un peón e o xogo) 8.06x15, 27-22; 9.10-13, 31-27!; (García Canalejas xa indicou que non vale 9. ... 21-17; por 10.19-23, 17x10; 11.23-27 G.B.) 10.13-17, 21-18; 11.01-05, 32-28; 12.19-23, 28x19; 13.20-23, 27x11; 14.07x23, 16x07; 15.04x11, 24-20; 16.23-28, 22-19; 17.09-13, 18x09; 18.28-32, 19-15; 19.32-10, 15x06; 20.10x03, 20-15; 21.03-06, 30-27! EMP.
7.12-15 ...
A mellor, xa que se no seu lugar o peón avanza a 23, clávase unha espiña na formación branca con 22-19. No match Portugal-Marrocos de 2007, Víctor Oliveira xogou contra Elmostapha: 7.01-05, 22x15; 8.12x19, 20-15; (minando o centro) 9.11x20, 24x15; 10.10-13 con posterior empate, porén as negras están nunha situación moi favorable.
7. ... 31-27;
Ameaza con bloquear o centro. Efectivamente, como xa se apunta no tratado de Cecina Rica, se 8.01-05, 32-28; 9.08-12, 27-23 G.N.
8.19-23 ...
Silva Pereira escolle esta xogada que apareceu por primeira vez no tratado de Juan García Canalejas. A teoría considéraa como a máis forte.
8. ... 21-17; 9.14x21, 25x18; 10.10-14, 29-25;
Non vale 10. ... 26-21 por 11.14-19, 29-26; (11. ... 17-13; 12.19x26, 29x22; 13.15-19, 22x15; 14.11-14 G.B.) 12.06-10 e as negras están bloqueadas.
11.14x21, 25x18; 12.01-05 ...
Grave erro do mestre almadense. Segundo conta o columnista Luis Xavier no semanario "Cidade de Tomar" de 16-8-1996, parece ser que Silva Pereira esqueceu a teoría.
A continuación exacta era 12.08-12, unha xogada gañadora para os autores clásicos españois. Hoxe sábese que as negras poden empatar con 12. ... 17-13!; 13.01-05, 18-14; 14.09x18, 22x13; 15.11x18, 20x11; 16.07-14, 16x07; 17.04x11, 27x20; 18.05-10, 20-16; 19.10-17, 16-12; 20.18-21, 12-07; 21.21-25, 07-04 EMPATE. Tal como se demostrou no encontro entre Vaz Vieira e Joaquim Bravo pertencente á 2ª Copa da Enciclopedia Damista disputada en 1977.
A continuación exacta era 12.08-12, unha xogada gañadora para os autores clásicos españois. Hoxe sábese que as negras poden empatar con 12. ... 17-13!; 13.01-05, 18-14; 14.09x18, 22x13; 15.11x18, 20x11; 16.07-14, 16x07; 17.04x11, 27x20; 18.05-10, 20-16; 19.10-17, 16-12; 20.18-21, 12-07; 21.21-25, 07-04 EMPATE. Tal como se demostrou no encontro entre Vaz Vieira e Joaquim Bravo pertencente á 2ª Copa da Enciclopedia Damista disputada en 1977.
12. ... 16-12!
A simple vista semellaba que a vantaxe branca era abrumadora, pero a continuación atopada polas negras vai reverter a valoración.
13.07x16, 18-14; 14.11x18, 20x11; 15.06x15, 27x11; 16.18x27, 30x23;
Aplicando un tema da típica "manobra de Timoneda", Veríssimo consegue dominar o taboleiro.
17.05-10, 23-19; 18.08-12 ... [DIAGRAMA]
Se 18. 09-13 nada cambia, as brancas despois teñen que xogar 19.08-12 e só se produce unha simple trasposición de xogadas.
18. ... 26-21; Concede unha última oportunidade ao rival. No "Cidade de Tomar" dáse por boa a continuación de Veríssimo, pero en vista da corrección que posteriormente saíu na Enciclopedia Damista, máis precisa sería 18. ... 26-22; xa que se:
- 19.09-13, 32-28; 20.04-08 ... (nada arranxa 20.02-06 por 11x02; 21.10-14, 17x10; 22.14x32, 02-05 e G.N. xa que agora non vale 23.32-14 porque o peón negro non está en 21 como na partida) 20. ... 28-23; (malo sería 20. ... 11-07; por 21.10-14, 19x10; 22.16-20 EMP. ) 21.12-15, 19x12; 22.08x15, 23-19; (non 22. ... 11-07; por 23.15-20 e 24.13-18 seguido de 25.02x27 EMP.) 23.13-18, 22x06; 24.15x22, 06-03; 25.22-26, 03-12; 26.26-30 ... ( 26.26-29, 12-08; 27.02-05, 17-13; 28.05-09, 13-10; 29.09-13, 10-05; 30.13-18, 05-02; 31.*29-25, 11-06; 32.25-29, 02-09 G.N.) 26. ... 11-07; 27.30-23, 07-04; 28.23-28, 12-03 e agora as brancas perden porque están obrigadas a abandonar o río.
- 19.04-08 pode seguir 19. ... 22-18; (non 19. ... 11-07; 20.16-20, 24x15; 21.10-14, 19x10; 22.12x26 EMP.) 20.12-15, 19x12; 21.08x15, 11-07; 22.15-19, 18-14; 23.02-05, 14-11; 24.19-22, 11-06; 25.22-26, 06-02; 26.26-29, 07-03; 27.29-08, 03x13; 28.09x18, 02x31; G.N.
19.09-13, 32-28; 20.04-08 ...
A Enciclopedia Damista nada apunta sobre o posible desvío da xogada 18, porén neste momento si se apercibe de que Silva Pereira deixa escapar o empate. Efectivamente con 20.02-06, 11x02; 21.10-14, 17x10; (Se 21. ... 19x10; 22.12-15 etc.) 22.14x32, 02-05; 23.32-14, 21-17; 24.14-11, as negras xa non teñen forma de conseguir a vitoria.
20. ... 11-07; 21.12-15, 19x12; 22.08x15, 07-03; 23.10-14, 17-10; 24.15-19, 03-07; 25.16-20, 24x15; [0:1]
Ningún comentario:
Publicar un comentario